Disyembre 04, 2019

Ebanghelyo: Mateo 15:29-37
Umalis doon si Jesus at pumunta sa pampang ng lawa ng Galilea, at pagkaakyat sa burol ay naupo. Maraming tao ang lumapit sa Kanya, dala-dala ang mga pipi, bulag, pilay, mga may kapansanan, at mga taong may iba’t-ibang karamdaman. Inilagay sila ng mga tao sa paanan ni Jesus, at pinagaling Niya sila. Kaya namangha ang lahat nang makita nilang nagsasalita ang mga pipi, lumalakad ang mga pilay, gumagaling ang mga may kapansanan at nakakakita ang mga bulag; kaya pinuri nila ang Diyos ng Israel. Tinawag ni Jesus ang Kanyang mga alagad at sinabi sa kanila: “Labis akong naaawa sa mga taong ito, pangatlong araw ko na silang kasama at wala na silang makain. Ayaw kong paalisin silang gutom at baka mahilo sila sa daan.” Sinabi ng mga alagad sa Kanya: “At saan naman tayo hahanap ng sapat na tinapay sa ilang na ito para ipakain sa mga taong iyan?” Sinabi ni Jesus sa kanila: “Ilan bang tinapay meron kayo?” Sumagot sila: “Pito, at kaunting maliliit na isda.” Pinaupo ni Jesus sa lupa ang mga tao, kinuha Niya ang pitong tinapay at ang maliliit na isda, at nagpasalamat sa Diyos. Hinati-hati Niya ang mga ito at ibinigay sa Kanyang mga alagad, at ibinigay rin nila sa mga tao. Kumain silang lahat at nabusog at inipon ang mga natirang pira-piraso – pitong punong bayong.

Pagninilay
Higit pa sa isang himala, ang pagpaparami ng tinapay at isda at ang pagpapakain sa libu-libong tao ay bunga ng kapangyarihan ng habag at awa. Bago pa man ito maganap ay nasaksihan na nila ang himala ng pagpapagaling sa mga may sakit bunga pa rin ng mapagkalingang awa ni Jesus. Sa kasalukuyang panahon, marami pa rin ang nagugutom at salat sa basikong pangangailangan. Dumarami pa rin ang mga nasa laylayan ng sambayanan, mga palaboy sa lansangan, mga nilimot ng lipunan. Kung wala man tayong masaksihang himala, hindi kaya ito’y dahil sa kakulangan natin ng habag at awa? O kung makaramdam man ng habag at awa, nagdadala kaya ito sa atin sa gawa?

© Copyright Pang Araw-Araw 2019