Ebanghelyo: Marcos 10:13-16
May nagdala naman kay Jesus ng mga bata para hipuin niya sila. Ngunit pinagalitan ng mga alagad ang mga taong may dala sa kanila.
At pagkakita ni Jesus, nagalit siya at sinabi sa kanila: “Pabayaan ninyong lumapit sa akin ang mga bata. Huwag ninyo silang pigilan. Sa mga tulad nga nila ang kaharian ng Diyos. Talagang sinasabi ko sa inyo: hindi papasoksa kaharian ng Diyos ang di tumatanggap dito gaya ng isang maliit na bata.” At pagkakalong sa kanila ni Jesus, ipinatong niya sa kanila ang kanyang mga kamay para basbasan sila.
Pagninilay
Napakaganda at makabuluhang tandaan na ang pagdiriwang ng mga kapistahan ay kumakatawan sa maraming mga damdamin, mga imahe at mga kaganapan sa buhay ni Jesus. Tayo’y may maraming mga pagdiriwang na nagpapaalala sa atin ng napakahahalagang sandali sa buhay ni Jesus tulad ng Pasko, Epipanya, Binyag, Pagpapakasakit at Kamatayan, at ang kanyang Muling Pagkabuhay. Ngunit ang maalala si Jesus bilang isang paslit o bata ay isang espesyal na bagay. Ito ay gaya ng pagnamnam muli kung paano ang Diyos ay napakalapit sa atin; napakalapit sa ating pagiging payak, sa ating pagtawa, sa ating mga pagluha, sa ating mga kahinaan, sa ating mga hangarin … Ito’y tulad ng pag-alala na walang mga “shortcut” sa buhay at sa atin ding espirituwal na buhay.
It is like teaching us that as we grow in our journey, we can always go back to our beginnings, to our ‘firsts’ when things go wrong or something big is at stake in front of us. It is interesting to note that when Jesus started his public ministry, he went back to Nazareth where he grew as a child. And in the ascension event, he asked his disciples to meet him in Galilee, where he first met his disciples.
Matthew and Luke tell us something about the infancy and childhood of Jesus. But it seems that while they were recounting some stories of the childhood Jesus, they were leading us to understand something beyond those events. While talking Jesus’ birth, they seem to tell his end. While talking about the crib, they seem to reflect on the Calvary (compare Lk 2:12 with Lk 23:53; Mt 2:16-18 with Lk 23:47; Lk 2:41-52 with Lk 24:5-8). Can a beginning mirror the end? Childhood is an unfolding of life, an unfolding of honest relationship with God. It is only when we are ready to embrace our childhood that we can truly embrace our end. It is only when we bless and nurture the child in us that we can see the beauty and excitement of the unfolding of the Kingdom.
© Copyright Pang Araw-Araw 2021
